Gallego
¡Que ben, que bomba vén co seu rebombio!
A bomba, ¡bong!, a bomba, bon amigo.
A bomba con aramios, con formigas,
con fornos para asar meniños loiros.
A bomba ten lombrices, bombardinos,
vemers de luz, bombillas fluorescentes,
peixes de chumbo, vómitos, anémonas,
estrelas de plutonio plutocrático,
esterco de cobalto hidroxenado,
martelos, ferraduras, matarratos.
A bomba, bong. A bomba, bon amigo.
Con átomos que estoupan en cadeia
e creban as cadeias que nos atan.
Os outros edificios.
Os outros funcionarios.
Os outros ideais.
¡Todo será borralla radioativa!
As estúpidas nais que pairen fillos
polvo serán, mais polvo namorado.
Os estúpidos pais, as prostitutas,
as grandes damas da beneficencia.
magnates e manganates, grandes cruces,
altezas, excelencias, eminencias,
cabaleiros cubertos, descubertos,
nada será meu ben, si a bomba vén,
nada o amor, e nada a morte morta
con bendicións e plenas indulxencias.
¡Que ben, que a bomba vén! Nun instantiño
a amable primaveira faise cinza
de vagos isotopos placentarios,
de letales surrisas derretidas
baizo un arco de átomos triunfaes.
A bomba, ¡bong! A bomba co seu bombo
de setas e volutas alombadas,
axiña, vén, vela aí vén, bon amigo.
¡Estanos ben! ¡Está ben! ¡Está bon!
¡¡¡Booong!!!
by: Celso Emilio Ferreiro
